Nöron

Fotoğraflarını çektiğin partide, kendine ait bir fotoğrafa rastlamamaktır fotoğrafçılık. Özveri ister. Deneme maksadıyla, kısa süreliğine elimde bulunan bu DSLR makina bana şunu aktardı "Fotoğraf çekme demiyorum, hobi olarak yine çek."

Nöron meselesi de, şu anda ağrımakta olan hücrelerime ithafen yazılmıştır. Saçımı toplayınca, kafamdaki tacın sıkıştırması ile başım ağrıyor. Tabi bu eyleme, CS ödevi ile while fonksiyonu halinde uğraşmak ve while'ın istediği önkoşulu yani ödevi bitirememeyi sürekli olarak sağlayıp, tekrar başlamak eklenince acı katlanıyor.

Nöronlarıma etki eden iki şey daha var bir on dakikadır. Birincisi şu ki: Kardeş Türküler - Bahar albümünü indirdim, dinliyor idim. "Yanıyorum" isimli şarkıya geldi, "oha, Neşet Ertaş şarkısı, ver sesini ver" dedim, şarkıya eşlik etmeye başladım. 1.22'ye geldi şarkı ve o ana kadar "hea, iyi yorumlamışlar hakkaten" şeklindeki sözüm "oha, Neşet geldi, aç sesini aç" oldu. Zerre kadar beklemiyordum bunu. Konuk sanatçının, süpriz sanatçı olduğu şarkıların hastasıyım.

İkincisi de, sözlük yaran başlıklar okurken oldu. Bi'kaç örnek vereyim, anlayacaksınız beni:
"Soğuk savaş sırasında füzesine kazak giydiren ülke"
"Sinirden atom parçalayan fizikçi"
"Klip çekmesinler diye boş fabrikaya köpek bağlamak"
"La havle ve la isla bonita"
"Maraş Dondurmacısına para uzatıp çekmek"
"hüseyin düzmez kız yurdu"