Geçen yine taksimdeyiz arkadaşlarla (bu kalıbın hastasıyım). Birdenbire, sol elimi masaya çat diye vurmak suretiyle sabit bıraktım. Ne başlatmaya çalıştığımı anlayan masa arkadaşlarım (Esat, Nogay, Atilla, Doğu) art arda elimin üzerine şaplaklar atarak oyunuma eşlik ettiler. Her şaplakta bir "aaah" yükseldi, her "aaah"la birlikte birkaç damar çatladı. Oyunun sonunda hiç bir şey hissetmesem de (muhtemelen alkolün etkisiyle), sabah uyandığımda elimdeki acı ve gözle görülür morluklar "niye ?!!" sorusunu sordu bana. Cevab veriyorum : "Sarhoştum, hatırlamıyorum."
Ayrıca, ben "cevab veremedi", "olm" veya "X gibin" şeklinde şeyler yazmayı sevdiğimden öyle yazıyorum, doğrusunu bilmediğimden değil. Türkçenin güzel kullanılmasını her zaman için destekledim. Üniversitedeki tek öğrenci dergisini çıkaran kulübün başkanlığını ve editörlüğünü bile yaptım. Bu tarz konuşma bozukluklarını özellikle kullanma sebebim, blogumun samimi bir konuşuyormuşluk havasına bürümek istememdir sadece. "Ha, bunu da böyle bilsinler."
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Ya o konuşmayı yazıya geçirme konusu harbiden garip ama, biraz zorlasak düzgün yazmaya hemen akademik bir yazı olup çıkıyor sevimli blog yazıları :D
YanıtlaSilŞey ama bazı bloglar var ki, dekoder lazım resmen. Cine 5 bile daha anlaşılırdı zamanında sanırım.
ikinci paragraf konusunda ciddi misin?
YanıtlaSilhakikaten bilmediğini sananlar var mı.. üzüldüm resmen şu an. benim yoğumlamam bukhadar.
el kızartmaca ne olm yea, liseli detected.
YanıtlaSil